ساقی بیار باده که خسته است جان ما        در قفس 

سرّی است پر ز درد و فغان در روان ما           مگو به کس              

مطرب بیار ساز و  بیاویز       چنگ و نی        ز بهر ما                        

 رقصیّ وشربتیِّ و طعامی به خوان ما           از هوس

تا شاید این مواهب      پرفیض دوستان         رود به ما                  

انده زدا شود ز رخ غم فشان        ما            و دادرس

خواهم ز بهر جان خود  ازعشق جامه ای      به جان خود                 

شیدای خرقه ای برِ صوفی نشان ما             مندرس

از ماه آفتاب تو کور است     چشم مــا          بسا بسی                    

وز ابروی کمان  تو   خم شد کمان ما            همی زپس 

طی شد خزان عمر ز امّید  بوستــــــان         به مهرگان                  

  در فرقت    روان  گدز دوستــــــــــان ما         زآه بس

طالـع ببین که حبس شده در گلو ز غم         واز فراق                    

فریاد زار بلبل آوازه   خــــــــوان      ما            چون جرس

                        *******

ما در این بادیه مستوجب آفات شدیم                 از خرافات همه بند به طامات شدیم

مسجدو صومعه پرشد ز ریا و تزویر                      سوی میخانه ی پیران خرابات  شدیم

عشق را از هنر عزت نفس آموزیم                     نظم گویان من الذلّة هیهات   شدیم

بذر عشق ار به درون دل ماریشه گرفت               ما همه منتظر بذر مکافــــــات  شدیم

باده خوردیم و بپختیم و  بیفروزیدیم                    گرم در باده و غافل ز مراعات   شدیم

شمع جان سوخت چو پروانه به طرف آتش            راز عشقی که ازو بند  مضرّات شدیم

پاک شد سینه ز ناپاکی ازین آتش عشق             أِنّما یُذهِب  الاشرار ز  خیرات  شدیم

بند از انجمن عشق گسستن نتوان                     که درین مجلس پرانس ضیافات شدیم

جوش می سینه ی ما را زهوا و هو شست          طالع از خیر می و باده طهورات شدیم

                                             *******

گویی که در       پیکار        تقدیر  است  عمرم                              از خون و آه و ناله ها سیر است عمرم

عمری که     خاری در       بصر     می راند مارا                              گویی به روی تیغ و شمشیرست عمرم

بس سخت وجان فرساست این دمهای ناخوش                              با لحظه های بی تو  دلگیراست  عمرم

بگذشت   اندر  کام   ناکامی   ،        جـــــوانی                             اکنون فگار و خسته   و  پیر است عمرم

هرلحظه در خوابی و   کابوسی      گذشتــــیم                              پیوسته اندر  حال   تعبیر    است  عمرم

ساقی چرا رویی نیفکندی به      سومــــــــــان                              اندرمجازات چه تقصیر    است      عمرم

شستم دل   و    هم   دیده را تا روی   بینـــــم                              در غسل و  در  پاکی و تطهیراست عمرم

طالع مگو  با   کس      رموز     عشق   ما  را                               کز راز او   دائم   به  تغییر   است   عمرم

ای یار    زمامدار   غائب                وِِی صبح تو    لیلة     الرغائب

درهجرتوعالمی به درگه                هم دیده به راه و پی به نائب

از قیدفغان ضمیرما را                    پس وابرهان الا مطلـــــــــــب

سیمای تو محضرکرامات               وان ذات تومظهرالعجائـــــــــب

از فیض تو این جهان سراپا            قاموس تو کیمیای قالـــــــــب

سیمای چو تو جمال خویی          با جلوه ی حق بود مصاحب

با لطف خدا چگونه بتوان              کزعهده درآید این محاســـب

دل جامه زنوش شهد اوشست     تا باب   وصال    شد    مقرِّب

ازپرده ی فیض او بنتوان               تا پرده برون کشد       محارب

ای همت تو جلال ایمان               باری مددی   از این   مصائب

با نیک دوای حال ما کن               ای مالک وقت ما و   صاحـــب

هر شب به یمن نظرسپارند         آید که سهیل    از   کواکــــب

ای نجم سهیل مابه مکه             از خانه برون خرام     راکــــب

بر دین نیای خود محمد(ص)        ای رکن و فضائل و     مواجـب

برکش زجمال خویش پرده           تادیده ازو شود       محـــــدب

این درد فراقت   روانسوز             بر جان و روان    شدی مخرب

ای یوسف خاندان زهرا               یعقوب به وصل توست طالب

نِه راه نجات تا در آییم                از حیله ی این جهان کاذب

از لطف خدا اگر بپرسند              باشد ز وجود   تو     مواهب

تا مرهم ما به دست داری          نوشم ده و کن به شیوه طب

با بیش و کم از فیوض درگه        گویند و نهم  ز قلّ و  غالـــــب

با بغض تو آن جفایکاران             از بیم فنای خود مراقـــــــــب

یادت چو نبود بخت مابود           بازیچه ی این سرای ملعــــب

حاشاکه زفیض حشمت دوست   دل جمله به سر بر مراتــــب

امّید تو انقلاب ما بود                 برآر     نیاز    ای   مقلـــــّب 

ساقی تو جلای چشم ماکن       تا دیده  بر  او  شود مناسب

بر طالع صائب نگون بخت           رحمی که زعشق شد مطالب

ما مست شدیم و در سرا گم گشتیم              هم بنده ی جام و بنده ی خُم گشتیم

دزدید فسون عشق ، آرامـــش     ما                اندر  پی او دور   ز    مردم     گشتیم

                                                *******

ساقی ساقی میی بیاور  ســـــــاقی                       آن قدر بریز      تا      نماند    باقی

کن مرهم جان خسته از باده ی ناب                         کاوبنده ی او شد از سر مشتاقی

                                              *******

ای یار بیا که هر چه داریم از توست              این گونه که شورحال و زاریم از توست

هرآنچه ز خیر و  نیک      برما  برود               بد طلعت و یا که     کامیاریم از توست

                                             *******

برخیـــز      دلا   که صبح خواهد آمد                        شیرین خبری ز صلح خواهد آمداز خفتن و غفلت ازخود و بی خبری                        پرهیزو حذر که قبـــح خواهد آمد

                                             *******

این چرخه ی زندگی همه افسون است           افسون و فسانه سیرت گردون است

آییـم و  نمانــــــــیم و  بمیــریم  و رویــم            افیون و جفا در  این سرا قانون است   

                                               *******

ای آن که ز فیض توست برهان ضمیر               ای  ماه تو   آفتاب را      دامن گیر

رحمی که تنی به مهر خود سر آری               نوشی که دلی ز باده گردانی سیر  

                                               *******

تا یار کنار و جام و می در پیش است            کی از بد بیش و کم مرا اندیشه ست؟

دیری است که چون   گذار ابری برود              نِه آز که منع باب فیض  خویش است   

                                              *******

بر بزم و صفا روان ما خوش طبع است             در مجلس ما نه حرف عرف و شرع است

عرف آن که به عیش مهر تن پوشاند               شرع آن که ازو فروز گردان     شمع است

                                               ********

جان از دل و دل کند فغان از جانان                    جان گفت گزار و دل بگوید بستان

تا  یار بود       عنان بر او بسپارش                   نه آن دو وبین که اوچه گویدفرمان 

                                              *******

فرهاد که مست شهد شیرین گشتی             از دولت ملک دل نه مسکین گشتی

بر جور و جفای  عشق چون سر دادی            افروخته دل ز جام     لعین     گشتی

                                              *******

چندی است در این زمانه ماهی پیدا              این ماه بود بسی فریب     و    سودا

آمد به نظر مرا مه    تابــــــــــــــــــنده              دیدم که نمون شدی ز شمس شیدا

هر سوی آسمان ابابیل است                 این نه باران که سنگ سجیل است

هرطرف زین مکان  قابیـــلی                   در کمین از برای هابیل         است

تیر پیکان به روی  هابیل  و                    تیغ   پیکار   دست   قابیل     است

آتش حرص گشته چون دوزخ                   بحر خون  رود خانه ی   نیل است

مهربانی  ثمر نمی  باشد                      زانکه باخصم وکین به تبدیل است

رهگذاری ز ره نمی گذرد                        زندگانی  هماره    تعطیل   است

شب او بر  سحر   نینجامد                     هرکه   او در  مقام  تأویل    است

در ره راست   دام  رنج زیاد                   راه بیراهه  خانه     تسهیل است

سرو خم گشته ازفگار بشر                   که نه  اینجا سرای تعدیل   است

آدمــــی را ثمر نمی بخشد                   آنچه ما قال و آنچه ما قیل است

جنبشی دردیارهرقومیست                    آتشی بر  سرای  هر ایل است

عجبم آید از شرایط عکس                      هر چه در ماوراست در ذیل است

هر که او را نبود علم و هنر                     بهر ثروت به   عیــــد تجلیل است

آسمان درحصارپیکان است                 تیرها آیه های تنزیل       اســــــت

پولس وسامری سخنهاشان                نه ز تورات و   نی   ز انجیل است

وحی ها از دیار ابلیسند                      خلق گویند   پیک   جبریل   است

آنچنان تیرگی است دردنیا                    که نه سو از چراغ  و قندیل است

بارها بسته از سفرزینجا                      کوچ خلق از سرای  تذلیل است

سوخت آتش هرآنچه درره دید               گویی ازچشمه ی سَقَر سیل است

امنیت در زمین و دریانیست                  نه به خط هوا نه در   ریل   است

عید نوروزی شد عزای فغان                  تا ز اندوه سال تحویل       است

نیست ماه هدایتی مارا                       زانکه یوسف به رحم راحیل است

هر سخن از دهان مدعیان                    جملگی مکر و خدعه وحیله ست

صوت شیطان وگفت ابلیسست            می نپندار  صوت  ترتیل است

طالعا این چه درد بیدرمان                    هست دائم به حال تشکیل است

یار نادان چو خرس بی ثمر است         هر که را دوست اوست دشمن به

اندر آنجا کز اوست    دلـــــــداری          غم و آه و  فگار           بر  تن  به

                                       *******

با مصاحب رموز خویش مگوی             تا که روزی تو را زند آسیب

از خموشان حیله گر پرهیز                  که ز غوغاگران بتربه مهیب

به که جان را به مشکل اندربود             به که بر عسرویسربودشکیب

بووِک، شهری زیبا و خوش منظره در کشور اسلوونی

بووِک (Bovec)، شهری زیبا و خوش منظره است که در قلب دره ی ترنتا  (Trenta) در منطقه  پریمورسکا (Primorska) و در کشور اسلوونی منزل گرفته است. جایی که با رشته کوه های جولین آلپ (Julian Alps) احاطه و در نزدیکی مرز ایتالیا واقع شده است. در ادامه کمی بیشتر با این شهر دوست داشتنی آشنا خواهیم شد.

رودخانه ی سوکا،بی نظیرترین جاذبه ی گردشگری در سرزمین اسلوونی میباشد

شهر بووِک در شمال به حوزه ی رودخانه سوکا و از جنوب به قلّه ی کانین (Kanin) واقع در رشته کوه های جولین آلپ منتهی می شود. دره ی ترنتا خود در شمال غربی به پارک ملّی  Triglav ، راه یافته و در مجموع در این ناحیه، از همه سو شاهد صحنه های زیبای طبیعی و چشم اندازهای بکر بی نظیر هستیم. 

 شهر بووِک در شمال به حوزه ی رودخانه سوکا و از جنوب به قلّه ی کانین  منتهی می شود

 
شاید بتوان رودخانه ی سوکا (Soca)، را که از جایی در همان نزدیکی منشا می گیرد، بی نظیرترین جاذبه ی گردشگری این منطقه دانست که بیش از هر چیز دیگر به خاطر آب های فیروزه ای رنگش شهرت یافته است. در واقع به خاطر همین خصوصیت است که افراد محلی و گردشگران به آن نام دیگری نیز بخشیده اند،  زمرّد زیبا که واقعا برازنده ی این شگفتی طبیعت است.   

شهر بووِک, دارای صحنه های زیبای طبیعی و چشم اندازهای بکر بی نظیر است

در تمام طول سال می توان به این نقطه سفر کرد.می توان اوقات گرم سال را با کایاک و کانو سواری گذراند و حتی سری به پیست های اسکی زده و از فعالیت های ورزشی متنوع لذت برد.   

رودخانه ی سوکا, بیش از هر چیز دیگر به خاطر آب های فیروزه ای رنگش شهرت یافته است

  بووِک دارای بی نظیرترین جاذبه ی گردشگری در منطقه پریمورسکا است

 در تمام طول سال می توان به شهر زیبای بووِک سفر کرد

درویشی تهی‌‌ دست از کنار باغ کریم خان زند عبور می‌کرد . چشمش به شاه افتاد و با دست اشاره‌ای به او کرد . کریم خان دستور داد درویش را به داخل باغ آوردند .
کریم خان گفت : این اشاره‌ های تو برای چه بود ؟
درویش گفت : نام من کریم است و نام تو هم کریم و خداهم کریم .
آن کریم به تو چقدر داده است و به من چی داده ؟کریم خان در حال کشیدن قلیان بود ؛ گفت چه می‌خواهی ؟
درویش گفت : همین قلیان ، مرا بس است !چند روز بعد درویش قلیان را به بازار برد و قلیان بفروخت .خریدار قلیان کسی نبود جز کسی که می‌ خواست نزد کریم خان رفته و تحفه برای خان ببرد ! پس جیب درویش پر از سکه کرد و قلیان نزد کریم خان برد!روزگاری سپری شد. درویش جهت تشکر نزد خان رفت .
ناگه چشمش به قلیان افتاد و با دست اشاره‌ای به کریم خان زند کرد و گفت : نه من کریمم نه تو ؛ کریم فقط خداست ، که جیب مرا پر از پول کرد و قلیان تو هم سر جایش هست

و تا آفریقایی با یه نفر سومی وسط بیایون بودن در همین حال و هوا بودن که یدفعه آفریقایی یه چراغ جادو پیدا می کنه.
بعد غوله می یاد بیرون و به آفرقایی میگه یه آرزو کن.

آفریقایی میگه: منو سفید کن.
تا اینو میگه سومی میزنه زیر خنده آفریقایی میگه: چیه برای چی میخندی؟
سومی گفت: همینجوری.
بعد غوله به آفریقایی دومیه گفت: تو چی می خوای؟
آفریقایی گفت: منم سفید کن .
دوباره سومی میزنه زیر خنده .
آفریقایی گفت برای چی میخندی؟
سومی باز گفت: همینجوری.
نوبت سومی میشه. غوله ازش می پرسه: تو چی می خوای .
سومی میگه: این دوتا رو سیاه کن. 

*****************************************

هنگام سحر، خروسی بالای درخت شروع به خواندن کرد و روباهی که از آن حوالی می گذشت به او نزدیک شد.
روباه گفت: تو که به این خوبی اذان می گویی، بیا پایین ب هم به جماعت نماز بخوانیم.
خروس گفت: من فقط مؤذن هستم و پیشنماز پای درخت خوابیده و به شیری که آنجا خوابیده بود، اشاره کرد.
شیر به غرش آمد و روباه پا به فرار گذاشت.
خروس گفت مگر نمی خواستی نماز بخوانیم؟ پس کجا می روی؟
روباه پاسخ داد: می روم تجدید وضو می کنم و برمی گردم!
*********************************************
قاضی دادگاه، آدم شیادی که مال مردم را بالا می کشید محکوم کرد که روی الاغ سوار کنند و در همه جای شهر بگردانند و جار بزنند که او آدم کلاشی است و کسی به او پول ندهد.
در پایان روز صاحب الاغ از او کرایه خواست.
یارو با پوزخند گفت: مرد حسابی! خودت از صبح تا حالا داری فریاد می زنی که من پول مردم را بالا می کشم، حالا با چه امیدی از بنده کرایه الاغت را مطالبه می کنی؟!
*********************************************
شخصی که خیلی ادعای پهلوانی می کرد رفته بود خون بده. وقتی کیسه خون را آوردند که خونش را بگیرند.
به پرستار گفت: آبجی! کیسه چیه؟ لوله بیار که به همه خون برسه.
ولی بعد از اینکه یک کیسه خون داد از حال رفت و ۴ تا کیسه خون بهش زدند تا به هوش بیاد.
وقتی به هوش آمد، بدون اینکه به روی خودش بیاره به پرستار گفت: دیگه کسی خون نمیخواد؟!
*********************************************
می گویند یک روز جرج بوش با لباس غواصی به عمق ۲۰۰ متری اقیانوس رفته بود.
یک کوسه به طرفش آمد و از او پرسید: ببخشید! شما آقای بوش رئیس جمهور آمریکا هستید؟
بوش با تعجب پاسخ داد: آره، ولی تو از کجا مرا شناختی؟
کوسه خندید و گفت: آخه دیدم به جای کپسول اکسیژن، کپسول آتش نشانی به پشتت بسته ای!!
*********************************************
به شخصی گفتند: زود باش زود باش جشن عروسی شروع شده.
گفت: به من چه؟
به او گفتند: عروسی پسر خودت است.
طرف به یارو گفت: پس به تو چه؟!

ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته

خون یارانت پرثمر گشته

ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته

خون یارانت پرثمر گشته

آه و واویــــلا… کو جهان‌آرا

نور دو چشمان تر ما

ای نخل غلتیده به خون

اشکی از شادی

همچو من بفشان… روز آزادی

خیل یاران را… خیز و یاری کن

دشت شادی را… آبـیاری کن

نخل در آتش شعله‌ور

گرچه شد بی‌سر

نوبتی دیگر گشته بارآور

شهد پیروزی خوشـه‌ي خرما

زورق و من… ماهی و دریا

ممد نبودی ببینی

گریه‌ي باران لاله رویاند از تربت یاران

گشته آبادان هرچه ویران شد

تربـت یاران گلباران شد

ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته

خون یارانت پرثمر گشته

ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته

خون یارانت پرثمر گشته

آه و واویـــلا… کو جهان‌آرا

نور دو چشمان تر ما

دریافت صوت

اگر از جمله‌ی افرادی هستید که زمان شنا در استخر بیشتر زیر آب بوده و از شنا کردن در عمق آب لذت می‌برید، پس بهتر است نگاهی به استخر هتل Terme Millepini‌ در ایتالیا داشته باشید که با عمق ۴۰ متری (معادل ساختمان ۱۲ طبقه) نام خود را به‌عنوان عمیق‌ترین استخر جهان ثبت کرده است.

مرکز شنای هتل ۴ ستاره‌ی Terme Millepini توسط معمار نام‌آشنای ایتالیایی، Emanuele Boaretto طراحی شده است. این استخر که عملیات ساخت آن از ماه ژوئن آغاز شد، عمقی برابر ارتفاع یک ساختمان ۱۲ طبقه دارد. این استخر در پلتفرم‌ها یا طبقات مختلفی توسعه یافته است و سطح آن نیز دارای ابعادی برابر ۲۱ متر در ۱۸ متر است که با افزایش عمق، سطح مقطع استخر نیز کمتر می‌شود. مسافرانی که از این هتل بازدید می‌کنند می‌توانند از امکانات این مجموعه بصورت رایگان بهره‌مند شوند.

  همانطور که در تصاویر نیز می‌بینید در درون استخر سازه‌هایی چون غارها ساخته شده که با هدف ایجاد محیطی تمرینی برای غواصانی که در درون غارها به شنا می‌پردازند، طراحی شده است. همچنین سایر غواصان نیز می‌توانند با رفتن به عمق ۴۰ متری شنا در محیط‌های عمیق دریا و اقیانوس را تمرین کنند. برای رفتن به عمق ۴۰ متری استخر نیازی به پوشیدن لباس‌های مخصوص غواصی نیست، چراکه دمای آب بصورت متوالی کنترل شده و در بازه‌ی ۳۲ تا ۳۴ درجه‌ی سلسیوس قرار دارد. فشار آب نیز کنترل می‌شود.

اما لازم نیست تا بازددیکنندگان از این استخر حتما لباس شنا برتن کرده و وارد استخر شوند، چراکه وجود یک تونل شیشه‌ای که از درون استخر عبور می‌کند، بازدیدکنندگان را با محیط داخلی استخر آشنا می‌کند. در پشت بام سازه‌ی این استخر نیز محلی برای آفتاب گیری مراجعین در نظر گرفته شده تا مسافران پس از شنا خستگی خود را از تن به‌در کنند.

 این استخر نه‌تنها از نظر ابعاد و سازه بلکه از منظر آبی که از آن برای پرکردن استخر استفاده می‌شود نیز خاص است؛ چراکه آب مورد استفاده از نوع معدنی است. امانوئله بوارتی در مورد اهداف ساخت این استخر چنین اظهار نظر کرده است:

ما این استخر را با در نظرگرفتن چشم‌اندازهای بلند مدت و رسیدن به اهداف خاص و همچنین در نظر گرفتن شرایط محیطی و اجتماعی منطقه طراحی کرده و ساخته‌ایم.

این استخر در محل پارک ملی Euganean در ایتالیا واقع شده است. بوارتی در نظر دارد تا پوشش بیرونی این استخر را با استفاده از چمن بپوشاند تا این سازه با محیط اطراف هماهنگ‌تر شود. این استخر در تمامی ماه‌های سال برای بازدیدکنندگان و مسافران هتل در دسترس است. از جمله‌ی فعالیت‌هایی که می‌توان در این استخر انجام داد، باید به غواصی، شیرجه، ورزش در آب، واتسو یا ماساژ درون آبی و شماری دیگر از فعالیت‌های درمانی اشاره کرد.

 پیش از این استخر Nemo‌ در بروکسل بلژیک با عمق ۳۳ متری لقب عمیق‌ترین استخر جهان را به خود اختصاص داده بود که حال در اختیار استخر ۴۰ متری ایتالیا است. بیشترین عمق استخر نمو در بلژیک ۳۴.۵ متر بوده و ظرفیت ۲،۵۰۰،۰۰۰ لیتر آب بدون کلر و معدنی را دارد که دمای آن روی ۳۰ درجه تنظیم می‌شود. این استخر در عمق ۱۰ متری دارای غارهایی است که می‌توان از آن برای تمرین غواصی در غارها استفاده کرد.

بزرگ‌ترین استخر جهان نیز در کشور شیلی قرار دارد که مساحت آن برابر ۲۰ هکتار است و براساس برآوردهای انجام شده برای ساخت آن هزینه‌ای برابر ۶۱۳ میلیون دلار صرف شده است. در این استخر می‌توان مسافتی برابر ۱ کیلومتر را شنا کرد که ۲۰ برابر طول استخر استاندارد مورد استفاده در مسابقات المپیک است. برای پر کردن آب این استخر از آب دریا استفاده می‌شود که در این بین از برنامه‌های کامپیوتری برای فیلتر آب استفاده شده و با استفاده از حرارت آفتاب نیز دمای آب در ۲۶ درجه تنظیم می‌شود.